Πως πηρατε την VFR σας;

Παιρνοντας αφορμη απο το μηνυμα του φιλου DoctorAbo https://vfrh.forumgreek.com/forum-f3/topic-t21.htm οπου ελεγε το πως κατεληξε στην VFR του, ειπα να μας πειτε το πως και γιατι πηρατε την VFR σας...

Και για να ξεκινησω ας πω 2 λογια...
Οντας παντα "στρητας" (και λογω μικρης σωματικης διαπλασης) και εχοντας κανει ακομα και ...διεθνη τουρισμο με superbike, καποια στιγμη αρχισα να σκεφτομαι σοβαρα οτι θα επρεπε να παρω κατι πιο καθημερινο που να μπορει να κανει και ταξιδια ομως...
Εκει το μυαλο παει λογικα στα on-off. Ετσι περασαν απο τα χερια μου δυο εξαιρετικοι εκπροσωποι της κατηγοριας αυτης, το Aprilia Pegaso και το Honda Transalp. Παροτι μου αρεσε πολυ ο χαλαρος και ανετος τροπος οδηγησης τους, δεν τα βολευομουν λογω υψους, αλλα περισσοτερο λογω μικρης δυναμης και δυνατοτητας για ΜΩΤ....

Απο την αλλη μερια το VFR 750 του 96 (η RC36 II) ηταν μια μηχανη που παντα λατρευα απο πιτσιρικας... Το σχημα που ειχε βασιστει στην θρυλικη NR, τα γραναζια των εκκεντροφορων, το μονομπρατσο, ο V4... Ηταν για εμενα το καλυτερο VFR ολων. Ετσι οταν μια ωραια πρωια μπηκα χαζευοντας στο mobile.de την ΕΙΔΑ! Και εμεινα! Η συγκεκριμενη ηταν μια μηχανη ενος 60χρονου που την ειχε παρει για ταξιδια και καθε χρονο εγραφε ταξιδιωτικα χιλιομετρα το καλοκαιρι και την υπολοιπη χρονια ηταν τακτοποιημενη στο γκαραζ του. Ηταν ακριβως οπως ειχε βγει απο το εργοστασιο και μαζι ειχε και προικα ολα τα ταξιδιωτικα αξεσουαρ της (διπλη ζελατινα, Honda βαλιτσες, εξατμιση κλπ)!

Συν το οτι ειχε μολις γινει σερβις (λαδια, τακακια κλπ) και ειχε απατητα λαστιχα και αλυσιδογραναζα, και ζητουσε 3,000 ευρω, ε, δεν ηθελε πολυ σκεψη...

Η μονη μικρη ...λεπτομερεια ηταν οτι ηταν στη Γερμανια... Ομως οι διαδικασιες εγιναν αμεσα και συντομα η καλη μου ξεκινησε απο την κρυα πατριδα της για να ερθει σε εμενα...


Αυτα εν ολιγοις...

τα φωτα ειναι μονιμα??

SOL-VFR-VTEC wrote:τα φωτα ειναι μονιμα??

No... Why?

Eγώ το δικό μου το πείρα πριν περίπου ένα με ενάμιση μήνα. Είναι 2005 μοντελο αλλά μόνο με 5χιλ χιλιόμετρα. Βασικά αλλάζω μηχανάκι κάθε 5-6 μήνες το πολύ. Ελπίζω αυτό να το κρατήσω γιατί μέχρι στιγμής το γουστάρω πολύ και δεν βλέπω να μου περνάει τόσο εύκολα όπως σε όλα τα άλλα μηχανάκια

Μέσω moto.gr βρέθηκε ένα παληκάρι που ήθελε να ανταλλάξουμε το 12άρι μου με το VFR '03 που είχε.Στην Αθήνα αυτός,στο Βόλο εγώ,συναντηθήκαμε στη Λαμία μια καθημερινή, τις είδαμε μας άρεσαν,κάναμε και μια βολτούλα ο καθένας τ' αλλουνού και μέσα σε μιά ωρίτσα γυρίσαμε σπίτια μας με άλλη μηχανή..και με ψιλόβροχο!Από εκείνο το ταξιδάκι της επιστροφής κατάλαβα ότι θα με συντροφέψει για αρκετά χλμ ακόμα.
Κι έτσι το τέρας




μεταμορφώθηκε σε τούτη την όμορφη

Oνειρο πολλων ετων που τελικα το 2008 εγινε .... ενα vfr 800abs

Ήμουν στο μπαλκόνι ενός φίλου μου ένα απόγευμα πριν από 4-5 χρόνια... Όταν είδα από κάτω μια μοτοσυκλέτα παρκαρισμένη που μου τράβηξε την προσοχή... Είχε πανέμορφες γραμμές, φοβερό κόψιμο, δεν ήταν μέσα στα μούσκουλα όπως τα περισσότερα supersport, ούτε γομάρι όπως εκείνα τα καράβια τα touring... Από τότε τη χάζευα κάθε φορά που περνούσα από κει...

Ήρθε το 2006. Πλέον ήξερα τι είναι και το ήθελα. Όμως η τσέπη δεν άντεχε και τελικά απέκτησα ένα fazerάκι. Από τη στιγμή που το πήρα είπα "3 χρόνια. Το ξεχρεώνω, το πουλάω και παίρνω VFR". Τελικά την κράτησα 2. Το ξεχρέωσα, το πούλησα και πήγα για την επόμενη... Έλα όμως που κάτι φίλοι με μπρίζωναν... "supersport θα πάρεις"... Ωραίο τ' άτιμο το GSXR... αλλά θα με βόλευε; Τελικά άρχισα να ψάχνω και για τα 2. Δε μπορούσα ν' αποφασίσω... Μέχρι που οδήγησα ένα supersport και κατάλαβα. Δεν ήταν για μένα...

Μηχανή για μένα είναι να τη φορτώνεις όσο πάει, να παίρνεις παρέα και να πηγαίνεις πάλι όσο πάει... και όταν γουστάρεις να "παίζεις" κιόλας... δε νομίζω ότι υπήρχε καλύτερη επιλογή από τον "έρωτά" μου. Το ξελόγιασμα απέτυχε. Άρχισα να ψάχνω για τη Βέφα.

Τα δεδομένα ήταν: Προκαταβολή ότι πήρα από το fazer και τα υπόλοιπα 2 χρόνια δόσεις, σε μεταχειρισμένη. Άρχισα να ψάχνω για μοντέλο 2004 και άνω, με όσο το δυνατόν λιγότερα χιλιόμετρα. ΤΙΠΟΤΑ. Μέχρι που βρέθηκε ένας με ένα μοντέλο 2007 και 15.000χλμ. Μαύρη κιόλας, το χρώμα που γούσταρα! Του είπα "να πουλήσω το fazer και μετά την αγοράζω". Έτσι και έγινε, το πούλησα, τον πήρα τηλέφωνο, ο τύπος δεν την είχε πουλήσει.... αλλά το είχε μετανοιώσει και θα την κρατούσε!!!!!!

Κατάθλιψη! Άρχισα να σκέφτομαι ξανά τη λύση του supersport που τα' βρισκα πιο εύκολα. VFR ≥2004 ΠΟΥΘΕΝΑ. Μέχρι που ένα βράδυ που δε μ' έπαιρνε ο ύπνος μου' ρθε: "Δε γαμιέται! 1 χρόνο δόσεις παραπάνω και παίρνω κούτα!"

Την άλλη μέρα γυρίζω τα μαγαζιά και παίρνω προσφορές. Στο τελευταίο που μπαίνω τον ρωτάω "θέλω να ρωτήσω για VFR" και μου λέει "αυτό;!" δείχνοντάς τη μου... Μπροστά μπροστά στη βιτρίνα, μαύρη, γυαλιστερή και δεν την είχα προσέξει μπαίνοντας. Και από κει κι ύστερα η συνέχεια αναμενόμενη. Η μοίρα το' θελε και μερικές μέρες μετά την καβαλούσα. Ωραίο πράγμα να οδηγείς μια μηχανή που ξεροσταλιάζεις όταν την κοιτάς, εδώ και χρόνια!!!

Να χαίρεστε τις βέφες σας και καλά χιλιόμετρα!!

Επι χρονια αλλαζα διαφορες μοτο και το 2003, (τοτε ειχα ενα on off,και εκανα καμια μακρινη με φιλους) ενας φιλαρακος παιρνει απο ενα γιατρο το vfr 800 fi καθοτι εγω δεν ημουν ποτε χωματινος του το ζηταω μια βολτα .

Μολις καβαλαω και κανω δυο στροφες βολευτηκα πανω με τη μια, λες και το 'χα καιρο μ'αρεσαν οι ροπες χαμηλα και τετοια ειδα οτι εστριβε κιολας .
Ωραιο λεω για τουρινγ και οχι μονο .μου κατσε το μηχανακι, ειχε και φωταρες εμαθα και για τρελη αξιοπιστια .αυτο ηταν.Street bike + ροπες εντουρο.

Δεν υπηρχαν ομως τα ψιλα εκεινη την εποχη κι εκατσα εκει που ημουν χωρις να με βολευει το εντουρο
Περνουσε ο καιρος εδωκα το εντουρο, τοχα βαρεθει ηθελα και τα λεφτα, παλευα με κατι 400αρια αγαπημενα που ειχα και εχω. Αλλα και αυτα λιγα (ποτε δεν το ειχα ξεχασει)
το περσινο καλοκαιρι μαθαινω πως το πουλαει γιατι παντρευτηκε (και μεις παντρευτηκαμε δεν καναμε ετσι ) .

παω το βλεπω το ειχε αστερι ο ψιριλος και με εξτρα καλουδια ,συνοπτικες οι διαδικασιες αφου με επερνε στα λεφτα ηταν και φιλος βοηθησε κι αυτο
και απο τοτε το εχω ευχαριστηθει τα κανει ολα και χαμηλα εχει κυνιγιεμαι και με φιλους που εχουν super sporτ bike .Αξιοπηστια και στησιμο καλο, παιδια εγω το παντρευτηκα!!!!!!

Ταξιδευτής wrote:

SOL-VFR-VTEC wrote:τα φωτα ειναι μονιμα??

No... Why?

αν ηταν το αμερικανικο μοντελο..θα ηταν μονιμα....ενω το ευροπαικο..εχει διακοπτη

Χωρίς να ασχολούμαι ενεργά με τις μηχανές από μικρός, όποτε την έβλεπα στο δρόμο μου άρεσε. Τελικά ενώ οδηγούσα TDM900 '04 κάποια στιγμή μου έδωσε να οδηγήσω ένα VFR800 2004 ένας γνωστός γνωστού. Αυτό ήταν.
Σε 10 μέρες αφού έκλεισα 4-5 ραντεβού την πήρα (μτχ). Απλά και όμορφα...Εδώ και 2 χρόνια παρά 3 μήνες έχω γράψει ήδη 34.000χλμ μαζί της...

Αυτα ειναι... Η VFR εχει τον τροπο να σε μαγευει... Ποτε μεχρι τωρα δεν ειχα πει "εδω ειμαστε, παντρευομαστε"... Οταν ομως τελικα εφερα το λατρεμενο μου RC36 απο εξω και το ειδα την πρωτη βραδια να γουργουριζει αραγμενο στο σταντ την εφαγα την κεραμιδα.

απο το 2000 μεχρι το 2002 ειχα το μωρο που εχει ο ταξιδευτης..ειχα παθει γκαγκα..(νικολα..εισαι μονο στην αρχη ακομα)..μετα απο καιρο θα μου πεις)
τελοσ παντων..πηρα αποφαση να παρω το πρωτο 800...
για το βετεκ ηταν ακριβω..αλλα παθαινα οταν το εβλεπα..μεχρι και φωτο ειχα βγαλει που καθωμουν επανω..σαν τα πιτσιρικια...
στα περιοδικα..την φωτο με το βετεκ..τιν περναγα..οσπου μια μερα...χρεος θα βαλω λεω
δεν μαμιετε...θα παρω το μωρο...
ειναι απο τα μηχανακια..που οσο και να την βλεπεις..δεν βαριεσε με τιποτα
ακομα και τωρα...την βλεπω στον δρομο να την οδηγαει αλλος..και λεω
καλα αυτο το μηχανακι εχω??
αυτα τα λιγα απο μενα..

Ήταν ένα
πρωινό του 1991 όταν πρωτοβγήκε στο δρόμο. Το λευκό χρώμα της θύμιζε στους
περαστικούς το χιόνι του χειμώνα που μόλις τελείωσε. Στον Καναδά, ξέρετε,
χιονίζει αρκετά…Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που μέσα σε 5 χρόνια διένυσε μόλις 9000 χιλιόμετρα. Στενοχωριόταν
πολύ. Παντού στα γονίδιά της υπήρχε γραμμένη η λέξη ταξίδι. Σαν να μην έφτανε
αυτό κάποια στιγμή την διαλύσανε και την χώσανε σε ένα σκοτεινό κασόνι. Για
βδομάδες ταξίδευε με συμπτώματα ναυτίας και υποσχόταν στον εαυτό της πως αν
ποτέ ξαναγινόταν ένα κομμάτι θα έκανε highsiding στην πρώτη στροφή. Ακούς εκεί!
Κοτζάμ VFR και να του φέρονται σαν να είναι κανένα VT δεκαετίας!
Κάποια στιγμή, τελικά, στοργικά χέρια το έβγαλαν από το κασόνι και μεταμόρφωσαν
τα στραμπουλιγμένα κομμάτια του σε ένα πανέμορφο σύνολο, που ξεκίνησε για το
γύρο της Πελοποννήσου. Τώρα γιατί την λένε έτσι ενώ δεν είναι νησί δεν το
κατάλαβε (ξέχασα να πω ότι ήξερε άπταιστα ελληνικά), κατάλαβε όμως πολύ καλά
ότι κάτι διαφορετικό συνέβαινε με τον Ήλιο σε αυτά τα μέρη. Σαν πολύ φωτεινός
να ήταν. Πάνω που χάρηκε, λοιπόν, με τις απρόσμενα ευχάριστες εξελίξεις
ξαναβρέθηκε παροπλισμένη και με ένα πωλητήριο στην πλάτη. Ο ομογενής ιδιοκτήτης
της γύρισε στον Καναδά αλλά εκείνη όχι. Ο πατέρας του μη έχοντας καμία όρεξη να
ασχολείται επί μακρόν με το θέμα και έχοντας ήδη ρίξει επανειλημμένως την τιμή
στις αγγελίες δέχθηκε να την αποχωριστεί έναντι 1400000 δρχ. στις 11 Νοεμβρίου του
1996. Από τότε γίναμε αχώριστοι και έχει φορτωθεί με 254000 χιλιόμετρα. Μόλις τελείωσε το στρώσιμο δηλαδή!

Να προσθέσω ότι πριν από την λευκούλα είχα μία ολόιδια (αλλά κόκκινη) VFR η οποία όμως διαφώνησε με μια μπαριέρα κοντά στο Αίγιο. Η μπαριέρα αποδείχθηκε πιο πειστική. Αλλά για αυτό μια άλλη φορά.

Ο φυσικός wrote:Ήταν ένα
πρωινό του 1991 όταν πρωτοβγήκε στο δρόμο. Το λευκό χρώμα της θύμιζε στους
περαστικούς το χιόνι του χειμώνα που μόλις τελείωσε. Στον Καναδά, ξέρετε,
χιονίζει αρκετά…Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που μέσα σε 5 χρόνια διένυσε μόλις 9000 χιλιόμετρα. Στενοχωριόταν
πολύ. Παντού στα γονίδιά της υπήρχε γραμμένη η λέξη ταξίδι. Σαν να μην έφτανε
αυτό κάποια στιγμή την διαλύσανε και την χώσανε σε ένα σκοτεινό κασόνι. Για
βδομάδες ταξίδευε με συμπτώματα ναυτίας και υποσχόταν στον εαυτό της πως αν
ποτέ ξαναγινόταν ένα κομμάτι θα έκανε highsiding στην πρώτη στροφή. Ακούς εκεί!
Κοτζάμ VFR και να του φέρονται σαν να είναι κανένα VT δεκαετίας!
Κάποια στιγμή, τελικά, στοργικά χέρια το έβγαλαν από το κασόνι και μεταμόρφωσαν
τα στραμπουλιγμένα κομμάτια του σε ένα πανέμορφο σύνολο, που ξεκίνησε για το
γύρο της Πελοποννήσου. Τώρα γιατί την λένε έτσι ενώ δεν είναι νησί δεν το
κατάλαβε (ξέχασα να πω ότι ήξερε άπταιστα ελληνικά), κατάλαβε όμως πολύ καλά
ότι κάτι διαφορετικό συνέβαινε με τον Ήλιο σε αυτά τα μέρη. Σαν πολύ φωτεινός
να ήταν. Πάνω που χάρηκε, λοιπόν, με τις απρόσμενα ευχάριστες εξελίξεις
ξαναβρέθηκε παροπλισμένη και με ένα πωλητήριο στην πλάτη. Ο ομογενής ιδιοκτήτης
της γύρισε στον Καναδά αλλά εκείνη όχι. Ο πατέρας του μη έχοντας καμία όρεξη να
ασχολείται επί μακρόν με το θέμα και έχοντας ήδη ρίξει επανειλημμένως την τιμή
στις αγγελίες δέχθηκε να την αποχωριστεί έναντι 1400000 δρχ. στις 11 Νοεμβρίου του
1996. Από τότε γίναμε αχώριστοι και έχει φορτωθεί με 254000 χιλιόμετρα. Μόλις τελείωσε το στρώσιμο δηλαδή!

Να προσθέσω ότι πριν από την λευκούλα είχα μία ολόιδια (αλλά κόκκινη) VFR η οποία όμως διαφώνησε με μια μπαριέρα κοντά στο Αίγιο. Η μπαριέρα αποδείχθηκε πιο πειστική. Αλλά για αυτό μια άλλη φορά.

ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ!! ειδικα η τελευταια προταση ολα τα λεφτα

Ο φυσικός wrote:...................

Oντως απιθανος... Να σαι καλα για το ταξιδι αδερφε!

Με τα χρονια παιδια εχω αλλαξει καμποσες μοτο 17-18 περιπου.Καποια φορα γυρω στο 2002 ειδα στον ειδ.τυπο φωτο του vfr vtec και αυτο ηταν...τρελαθηκα.
,Το 04 την αγορασα και ηταν παντρεια κανονικη...κουμπαρος ο κολητος μου με βεφα 01 μον.που ταξιδευει εντος εκτος και παει συνεχεια ταπα, μονος 265-270 βλεπει συνεχεια και ας ειναι κ πιο μεγαλος απο μενα...κι εγω δεν ειμαι μπεμπης ..Ταξιδια βολτες καφεδες μονος η με τη γυναικα μου ενιοτε και ταπα το μηχανακι δεν λεει οχι.40 χιλ χιλιομ αισιως και ουτε σκεψη για αλλαγη. Καθε φορα που τη κοιταζω νοιωθω σαν να τη πηρα τωρα...νομιζω ειναι απο τις πιο ωραιες μοτο των δρομων,για μενα η ωραιοτερη,το ειπα σε γνωστο μου με 1098 ντουκο κ επαθε...αυτος τωρα το πουλαει εγω οχι.Την οδηγω μονο για βολτα, για δουλειες παπι,ετσι μου ειναι παντα πιο ποθητη..κατι σαν //ερωμενη// δηλαδη οχι σαν συζυγο.Σημ. η γυναικα μου κοιμαται .Θα μπορουσα να εγραφα ως το πρωι για τη βεφα μου,αλλα ας ειναι.γεια σας φιλοι μου τα ξαναλεμε...

Πόσο σε καταλαβαίνω, το VFR δεν το αποχωρίζεται εύκολα κανείς. Σκέφτομαι συχνά ότι αν οι εταιρείες έβγαζαν μόνο μοτοσικλέτες σαν το VFR θα έκλειναν σύντομα γιατί μετά από λίγα χρόνια θα αγόραζαν καινούργια μοτοσικλέτα μόνο οι νεοεισερχόμενοι στον χώρο! ( Εντάξει, υπερβάλουμε και λίγο... ) Επίσης, το σοφότερο είναι να έχεις ένα άλλο δίκυκλο για τις "δουλειές" ώστε να είναι σαν ερωμένη, όπως πολύ σωστά είπες (και να μη γίνουμε και κολλητοί με τους βενζινάδες). Ζήτω οι παπο-VFRάδες!

Αν και εκτος θεματος, οντως, αυτη η μηχανη τα κανει ολα! Απο δικαβαλες ρομαντζαδες και βολτες σε νησια, μεχρι εκδρομες με φιλαρακια και απο μακρυνα ταξιδια μεχρι τελικιασματα σε πιστες και εθνικες....

Την περιοδο που βγηκε το RC36 του φιλου Φυσικου η VFR πηρε απο ολο τον ειδικο τυπο τον τιτλο της Best Motorcycle Ever και αυτο συνεχιστηκε και με τον αντικαταστατη του το '94. Το να εχεις εναν τοσο βαρυ τιτλο επι 6 χρονια δεν ειναι λιγο πραγμα!
Σκεφτειτε οτι για το μονο που "κατακρινανε" γενικα το VFR ηταν οτι ηταν παντα υπερβολικα ...τελειο, και δεν ειχε "χαρακτηρα" (να χανει λαδια, να μενει στις ερημιες κλπ )!

Παντως, εγω πιστευω οτι η Βεφα δεν ειναι "ερωμενη". Ειναι μια μηχανη αληθινος συντροφος ζωης! Προσωπικα το RC36 ηταν η μεγαλη καψουρα μου απο πιτσιρικας που τωρα εκανα γυναικα μου!
(εξαλλου αν η Βεφα ηταν ερωμενη, η ιταλιδα τι θα επρεπε να ειναι;;;)

Ο φυσικός wrote:Ζήτω οι παπο-VFRάδες!

I' ll drink to that!!!

Ταξιδευτής wrote:Αν και εκτος θεματος, οντως, αυτη η μηχανη τα κανει ολα!

Εδώ θα διαφωνήσω... Η δικιά σου μπορεί, η G6 όμως είναι πιο βαριά και ογκώδης και πρόσεξες τι θερμοκρασίες βαράει... Έχει χαρακτήρα, είναι ταξιδιάρα, θέλει ανοιχτό δρόμο, εθνικές, επαρχιακούς, στροφιλίκια και πολλά χιλιόμετρα, ΑΥΤΟ ξέρει να κάνει (αργά ΚΑΙ γρήγορα...!). Όταν την πήγα στο νησάκι σκέφτηκα πως θα' θελα να' χα εντουράκι, όταν την έβγαλα στην πόλη κουράστηκα (όχι πως είπε όχι πουθενά, αλλά δε χάρηκε κιόλας).

Η Βέφα ΕΧΕΙ χαρακτήρα. Είναι μία SPORT-TOURING μοτοσυκλέτα. Με κεφαλαία γράμματα.

Ταξιδευτής wrote:(εξαλλου αν η Βεφα ηταν ερωμενη, η ιταλιδα τι θα επρεπε να ειναι;;;)

+1... Σ' αυτό, αν κρίνω απ' την Ιταλίδα που έχεις... ε, έχεις ένα δίκιο πως να το κάνουμε...!!!

Vvag wrote:
Η δικιά σου μπορεί, η G6 όμως είναι πιο βαριά και ογκώδης και πρόσεξες τι θερμοκρασίες βαράει...

[σοβαρος admin mode]

ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑΑΑ ΝΙΑΑΑ ΝΙΑΑΑΑΑΑΑ!!!

[/σοβαρος admin mode]

Μα και συ βρε παιδί μου (ναι, μπαμπά!) VFR και DUCATI μαζί; Ούτε μουσουλμάνος να ήσουν.
Πώς και δεν σου κάνει νάζια το DUCATI, να σου πει: "Νόμιζα πως είχαμε σοβαρό DESMO εμείς οι δύο αλλά προτιμάς τις γιαπωνέζες;"
Πώς και δεν μουλαρώνει το VFR και αφού δεν επ-ανορθώνεις να κάψει τον ανορθωτή;
Το ξέρουν η μια για την άλλη ή τις έχεις σε άλλο γκαράζ;
Φεύγεις με τζινάκι από το γκαράζ του VFR και από κάτω φοράς ολόσωμη αγωνιστική;

Ταξιδευτής wrote:

Vvag wrote:
Η δικιά σου μπορεί, η G6 όμως είναι πιο βαριά και ογκώδης και πρόσεξες τι θερμοκρασίες βαράει...

[σοβαρος admin mode]

ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑΑΑ ΝΙΑΑΑ ΝΙΑΑΑΑΑΑΑ!!!

[/σοβαρος admin mode]

Η δικιά μου όμως έχει πιο ωραίο κώλο.

Ο φυσικός wrote:Μα και συ βρε παιδί μου (ναι, μπαμπά!) VFR και DUCATI μαζί; Ούτε μουσουλμάνος να ήσουν.
Πώς και δεν σου κάνει νάζια το DUCATI, να σου πει: "Νόμιζα πως είχαμε σοβαρό DESMO εμείς οι δύο αλλά προτιμάς τις γιαπωνέζες;"
Πώς και δεν μουλαρώνει το VFR και αφού δεν επ-ανορθώνεις να κάψει τον ανορθωτή;
Το ξέρουν η μια για την άλλη ή τις έχεις σε άλλο γκαράζ;
Φεύγεις με τζινάκι από το γκαράζ του VFR και από κάτω φοράς ολόσωμη αγωνιστική;

Αντε να γράψω και εγώ δυο λόγια για το πως η νυφούλα ήρθε στα χέρια μου .
Το μικροβιο με τις μοτο παλιο......... απο την εφηβεια αν και δεν ειχα την ευκαιρια να αλλαξω πολλα μηχανακια, ηταν οι μεγαλες μου αγαπες .
SUZUKI GS 750E για αρχη και στην συνεχεια οτι μπορουσε να φτασει στα χερια μου απο φιλους και γνωστους .
Θυμαμαι τοτε (που τα μυαλά ηταν πανω απο τα μαλλιά ) δεν υπηρχε περιπτωση να παρει φιλος η γνωστος μηχανακι και να μην δω την τελικη στην πρωτη βολτα .
Τωρα θα μου πεις που υποτίθεται ηρθαν τα μυαλά στην θεση τους τι εγινε? Ε τωρα δεν υπαρχουν πια μαλλια .
Τα χρονια περασαν λοιπον, σπουδες στο εξωτερικο χωρίς μηχανη, μετα θητεία...............ανεργία...........και οταν επιτέλους τα πραγματα εγιναν λιιιιιγο καλυτερα ειπα να κανω την κινηση !! .
Στο μεταξυ ειχε παρει δρομο και το GPZ που μου κρατησε συντροφια για 2-3 χρονια, και υπηρχε μονο ενα παπι . Εισαγωγης Ιαπωνιας με μετατροπη σε 72cc .
Αντε λοιπον με τον Gasoil να ψαχνουμε τις αγγελιες . Αν πω οτι τοτε εψαχνα ειδικα για το VFR θα πω ψεματα.......
Μηχανη ελεγα και οτι να ειναι, αν και δεν ειμαστε ουτε ο ενας ουτε ο αλλος αδιαφοροι για τα "V" .
Βρεθηκε λοιπον η νυφη απο καποιον ιδιωτη στην Κυψελη..........και μαζι με αυτην και ενα ακομα χιλιαρι "V" .....
Οταν την ειδαμε δεν μας αφησε κανενα περιθωριο............κεραυνοβολος ερωτας!!! Παραλιγο να κανω τον κουμπαρο αντιζηλο μια και απο οτι ειδα την ζαχαρωνε και αυτος .
Παραδεξου το ρε!! Δεν πειραζει δεν θα σου θυμωσω .
Η συμφωνια εκλεισε, η προκαταβολη δοθηκε, και το κοριτσι πλεον ηταν ετοιμο για τον αρραβωνα!!.
Την επομενη πρωι πρωι ο Gasoil (μια και εγω αδυνατουσα να λειψω απο την δουλεια) πηρε τον δρομο με το υπολοιπο ποσο (900.000 δρχ.συνολικα) για να κανει τις διαδικασιες.
Το να σας πω την αγωνια μου μεχρι να την φερει νομιζω ειναι περιττο.......βλεπετε τοτε δεν υπηρχαν και τα κινητα.
Ετσι λοιπον και με την βοηθεια του κουμπαρου την απεκτησα και την χαιρομαι μεχρι σημερα!
Θυμαστε βεβαια που σας ειπα οτι ο κουμπαρος την φλερταρε και αυτος??? Ε του εμεινε του παιδιου..............ξερετε ο ανεκπληρωτος ερωτας ειναι να μην σου τυχει .
Νάτος λοιπον χρονια μετά να μου τηλεφωνει......ελα σπιτι να δεις τι πήρα .
Αντε ρε κουμπάρε.............να τις χαιρόμαστε

Ήταν Ιούλιος θυμάμαι (2003) τότε αγόρασα την 1η μου μοτο CB 400SF '97 μέχρι τον Νοέμβρη του 2005!Στο διάστημα αυτό έκανα μερικά ταξιδάκια με το CB και μου άρεσε η ιδέα του ταξιδιού και άρχισα να σκέφτομαι πολύ σοβαρά την αγορά μιας καινούργιας μοτο. Μέχρι τότε το VFR το είχα ακουστά ΤΠΤ παραπάνω. Μέτα από σκέψη-ψάξιμο κατέληξα στο CBR XX-VFR και τελευταίο το ΤDM. Πάω σε έναν γνωστό μου που έχει έκθεση και του λέω να μου βγάλει προσφορές και για τα τρία που προανέφερα (για καινούρια πάντα) και μου λέει ''και F-16 να μου παραγγήλεις εγώ θα σου φέρω το VFR'' μετά από πολύ κουβέντα στο μαγαζί κατάλαβα ότι ήταν μονόδρομος για μένα η απόκτηση ενός VFR ABS. Έφτασε η μέρα να παραλάβω την καλή μου αλλά ήταν Σάββατο και ήμουν στην δουλεία (24ωρη βάρδια) την Δευτέρα θα έβρεχε οπότε ανοίξαμε το μαγαζί Κυριακή μεσημέρι. Ελπίζω να καταλαβαίνετε πως ένιωσα όταν έκατσα στην σέλα της! Και κάπως έτσι έφτασα στο σήμερα που την χαζεύω όπως ακριβώς την χάζευα την πρώτη μέρα το πρώτο λεπτό !!!!

Y.Σ: Ο πωλητής τώρα είναι 60++++++++++ παλαίμαχος μηχανόβιος που ακόμα νομίζει ότι οι δρόμοι είναι πίστες.

Vvag wrote:
Εδώ θα διαφωνήσω... Η δικιά σου μπορεί, η G6 όμως είναι πιο βαριά και ογκώδης και πρόσεξες τι θερμοκρασίες βαράει... Έχει χαρακτήρα, είναι ταξιδιάρα, θέλει ανοιχτό δρόμο, εθνικές, επαρχιακούς, στροφιλίκια και πολλά χιλιόμετρα, ΑΥΤΟ ξέρει να κάνει (αργά ΚΑΙ γρήγορα...!). Όταν την πήγα στο νησάκι σκέφτηκα πως θα' θελα να' χα εντουράκι, όταν την έβγαλα στην πόλη κουράστηκα (όχι πως είπε όχι πουθενά, αλλά δε χάρηκε κιόλας).

Εδω θα διαφωνησω... Τα FI και VTEC ειναι επισης φανταστικα all-rounder, ετσι τα χρησιμοποιουν αλλωστε οι περισσοτεροι στη Ευρωπη - κανω καθε μερα 20μλ/32χμ μεσα στο Λονδινο μαζι του. Απλα θελουν 3cm bar-risers για να αναδειχτει αυτος ο all-round χαρακτηρας τους. Σχετικα με νησι, ενα on-off δεν παιζεται αλλα και το VFR μπορει να παει παντου, ιδιως τωρα που οι περισσοτεροι δρομοι εχουν ασφαλτοστρωθει.

Και για να μπαινω στο θεμα του νηματος, το ερωτευτηκα οταν πρωτοβγηκε το 2002 ενω κοιταζα να παρω Bird ή Busa. Τελικα το πηρα το 2004 (δεν παιρνω ποτε μηχανακι τα πρωτα 1-2 χρονια παραγωγης του) καθως τα πρωτα ητανε λιγο πιο rough και αποτομα. Το εχω ηδη 5 χρονια ...and it's gonna stay

Τη Βέφα μου την πήρα ένα κρύο Φλεβάρη του 2005. Φοιτητής στο Παρίσι από το 2000 δεν μπορούσα να ξεπεράσω την αποχή μου από το καβάλημα (μηχανής εννοώ μην παρεξηγούμε). Στην αρχή πήρα ένα ποδήλατο κούρσα, αλλά δεν εκπληρώθηκε η ανάγκη μου. Καθώς δούλευα ταυτόχρονα με τις σπουδές μου, είχα κάτι ψιλά στην άκρη και αποφάσισα να πάρω ένα παλιό μηχανάκι. Έτσι κι έγινε, πήρα ένα Yamaha XJ 600 1984, τη γαγιά του Diversion δηλαδή. Τι το ήθελα το ρετάλι ο άμοιρος? Ήταν ο ορισμός της ταλαιπωριας. Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές το έσπρωξα για να πάρει μπρος. Σαν να μην έφτανε το δικό μου σπρώξιμο, χρειάστηκε ουκ ολίγες φορές να το σπρώχνουν και άλλοι: φίλοι, γνωστοί, πελάτες στο μαγαζί που δούλευα, μια φορά το έσπρωξαν δυο μπάτσοι, και την καταληκτική φορά δύο άστεγοι. ΕΕΕΕΕ αυτό ήταν, είχα γίνει ρόμπα σε ολόκληρη τη πόλη.

Τα χριστούγεννα (2004) με επισκέφτηκε ένα κολλητός μου που αγόρασε τη βέφα ενός κολλητού μας και γλυκάθηκα. Το VFR (98-01) το ήξερα από τον φίλο μου που το είχε από το 1999 και μου άρεσε πολύ. Βέβαια σκεφτόμουν να πάρω το μοντέλο 1994-1997, το λεγόμενο Carat, λόγω κόστους, αλλά τελικά αποφασισα να πάρω κάτι πιο σύγχρονο ώστε να έχω το κεφάλι μου ήσυχο (μην βαράτε οι κάτοχοι πιο παλίων Βεφών, δεν ήξερα ότι όποιο και να έπερνα θα ήταν άψογο). Στην αρχή ημουν έτοιμος να πάρω ένα FI με 75000χλμ σε καλή τιμή από το ebay αλλά είπα πολλά είναι τα χλμ. Μετά είδα ένα μαύρο FI σε αγγελία στο διαδίκτυο με 50000χλμ. Πήρα τηλέφωνο, συνάντησα τον ιδιοκτήτη και του είπα πάμε αμέσως στο μηχανικό. Εν τω μεταξύ η θερμοκρασία ήταν υπό του μηδενός και ψιλοχιόνιζε. Δεν καταλάβαινα τίποτα, ήθελα VFR και το ήθελα αμέσως. Και έτσι κι έγινε, μηχανικός (ΟΚ), τράπεζα την επομένη (τινάξαμε την μπάνκα), μεταβίβαση (ΟΚ), οδήγηση (ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΚΚΚΚΚΚ).

Εγω απο την αλλη..ειχα προβλημα απο την μανα μου απο μικρος οταν της ζητησα στα 15 μου οτι μολις γινω 16 θα παρω aprilia pegaso 600. Οπως καταλαβαινεται ΑΚΥΡΟ !! Ετσι εμεινα στα 18 μου με αυτοκινητο.. αλλα μια ζωη μηχανες σκεφτομουν.. Βλεπω τοτε την VFR800FI κ λεω μπραβο ρε HONDA αυτες ειναι μηχανες..ακριβες για την τσεπη μου . .μεν αλλα ονειρευομουν ταξιδια στο εξωτερικο.. 2001 κ Βλεπω την VFR800 VTEC Τελος !! Αυτη ειναι μηχανη που θα θελα να παρω.. 2004 πλεον μπαινω στρατο.. κ σκεφτομαι.. 0 εμπειρια δεν θα θελα να την παρω κ να την πληγωσω, οποτε βγαινω κ περνω μια vstrom 650 2005 καινουργια πολυ ποιο ευκολη στο να στριψει οντας ψηλα σχετικα το βαρος ταξιδιαρα + + + αλλα μολις ηρθαν τα 2,5 χρονια την ξοφλησα την πουλησα κ παραγγειλα αυτο που ονειρευομουν.. VFR800 VTEC 08 sword silver ABS. 4 ΑΠΡΙΛΗ 2008 κ σημερα εχω 24000χλμ εκανα κ το σερβις ;) πηγα εξωτερικο . . ειδα motoGP Brno κ απλα ειναι η αρχη.. η VFR δεν αλλαζει.. !!!

Athanor wrote:...Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές το έσπρωξα για να πάρει μπρος. Σαν να μην έφτανε το δικό μου σπρώξιμο, χρειάστηκε ουκ ολίγες φορές να το σπρώχνουν και άλλοι: φίλοι, γνωστοί, πελάτες στο μαγαζί που δούλευα, μια φορά το έσπρωξαν δυο μπάτσοι, και την καταληκτική φορά δύο άστεγοι....

Με το "σπρώξιμο" γνωρίζεις και κόσμο...που λέγαμε παλιά

Athanor wrote:μια φορά το έσπρωξαν δυο μπάτσοι, και την καταληκτική φορά δύο άστεγοι. ΕΕΕΕΕ αυτό ήταν, είχα γίνει ρόμπα σε ολόκληρη τη πόλη.

Τι να πει δηλαδή και ο Γλύστρας που τον έσπρωξε ένα τραβέλι.