Πήλιο - Πάσχα 2010 (έστω και λίγο καθυστερημένα)

Ένας καλός moderator να το μεταφέρει αυτούσιο στη Θεσσαλία που είναι η θέση του please, διότι ο πόντιος μόλις συνειδητοποίησα ότι έκανα βλακεία

31/3/2010 Μ. Τετάρτη-3/4/2010 Μ. Σάββατο

Μια καλή φίλη είχε προτείνει να μας δώσει τα κλειδιά για ένα αγροτόσπιτο που έχει κοντά στην Αργαλαστή οπότε η μεγάλη εβδομάδα ήταν ιδανική ευκαιρία για βόλτα στο Πήλιο.





Μεγάλη Τετάρτη μεσημέρι λοιπόν, φορτώσαμε και κατά τις 7 το απόγευμα φτάσαμε στον προορισμό μας ακολουθώντας το χειρόγραφο σχεδιάγραμμα για να βρούμε την (σωστή) μπλε καγκελόπορτα του (σωστού) κτήματος στόν (σωστό) αγροτικό δρόμο κοντά στην Αργαλαστή που όντως άνοιξε με το προβλεπόμενο κλειδί.







Φτάσαμε την ώρα που έδυε ο ήλιος σε έναν ελαιώνα ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, πραγματική μαγεία.





Το σπιτάκι υποτυπώδες αλλά αυτό δεν θα αποτελούσε πρόβλημα. Δυστυχώς το ειδυλλιακό σκηνικό ανατράπηκε μόλις μπήκαμε στο σπίτι και προσγειωθήκαμε στη μίζερη ελληνική πραγματικότητα. Το σπίτι άνω κάτω, σπασμένα τζάμια στην κουζίνα, παραβιασμένο το σιδερένιο παραθυρόφυλλο. Ένα τηλεφώνημα επιβεβαίωσε την έλλειψη διάφορων ηλεκτρικών συσκευών και άλλων. Πρόχειρο συμμάζεμα, και έξω στην αυλή για ουζάκι με μεζεδάκι υπό το φως των άστρων.

Έχοντας ξυπνήσει μες στις ευωδιές και την ανάσα της θάλασσας, παίρνουμε το δρόμο προς το Τρίκερι. Το Χόρτο και η Μηλίνα είναι τα δύο πρώτα χωριά σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το σπιτάκι της διαμονής μας.










Ο δρόμος συνεχίζει παραθαλάσσια. Χαμηλοί λόφοι με ελιές και θάμνους πλαισιώνουν το τοπίο. Απέναντι από την τελευταία αιχμή του Πηλίου, στο εσωτερικό του Παγασητικού κόλπου, βρίσκεται το νησί Παλαιό Τρίκερι.



Για αιώνες καταφύγιο μιας μικρής κοινωνίας ψαράδων, με το Βυζαντινό μοναστήρι να δεσπόζει στην κορυφή του. Στο νησί δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα, ούτε άλλου είδους μηχανοκίνητο όχημα.

Το Τρίκερι προβάλλει χτισμένο σε λοφίσκο, αγναντεύοντας τις Βόρειες ακτές της Εύβοιας και τον Παγασητικό κόλπο.



Ο δρόμος κατηφορίζει μέχρι τη θάλασσα, φτάνοντας στο καρνάγιο της Αγίας Κυριακής. Απίστευτη αίσθηση χρωμάτων και αρωμάτων!

Επιστρέφουμε προς Μηλίνα, προσπερνάμε την Αργαλαστή και συνεχίζουμε προς Τσαγκαράδα. Το τοπίο εμπλουτίζεται με πεύκα. Η πηλιορείτικη αρχιτεκτονική μέσα στο φωτεινό πράσινο και το απίστευτο μπλε του Αιγαίου συναρπάζει!






Στην Τσαγκαράδα παίρνουμε την κατηφόρα και καταλήγουμε στον Μυλοπόταμο. Μια εικόνα χίλιες λέξεις!!! Ζεστή σοκολάτα με θέα το απέραντο Αιγαίο!

Η επόμενη μέρα, ως Μ. Παρασκευή, θα αρχίσει με συννεφιά, θα συνεχίσει με μπόρα και αντάρα και θα καταλήξει σε ένα γλυκό καθαρό απόγευμα.





Καφεδάκι στη Ζαγορά



βόλτα στην παραλία Χορευτού










και απογευματινός περίπατος στο σιδηροδρομικό σταθμό των Μηλεών.



















Φυσικά η τουριστική και λίγο περισσότερο κοσμοπολίτικη προσέγγιση των Μηλεών είναι εμφανέστατη. Η φύση οργιάζει σε όλη την έκταση αυτών των διαδρομών.

Μέρα αναχώρησης η επόμενη και κανονίζουμε να βρεθούμε με τον Φυσικό, την Έλλη και τον Vvag στο Μπράλο με προορισμό Ιτέα για ουζάκι.












Η διαδρομή





Τα συνολικά χιλιόμετρα που κάναμε ήταν 1326, η μέση κατανάλωση 5,83λτ/100χλμ


Ένας καλός moderator να το μεταφέρει αυτούσιο στη Θεσσαλία που είναι η θέση του please, διότι ο πόντιος μόλις συνειδητοποίησα ότι έκανα βλακεία

πανεμορφες φοτογραφιες.

Μπραβο παιδια πολυ ωραια βολτα,και πολυ ωραιες φωτογραφιες.

Μπράβο παιδιά, πολύ ωραίο το ταξιδιωτικό σας και πανέμορφες οι φωτογραφίες.
Πάντα τέτοια.

Αλλο ένα πανέμορφο μέρος της μικρής μας χώρας.
Δεν ξέρω που να πρωτοπαω με όλα αυτα τα ταξιδιωτικά που κάνετε.
Πάντα τέτοια να συνεχίσετε τις βόλτες σας.

Tο Πήλιο έχει καταλήξει απωθημένο... που θα πάει...
Πάντα τέτοια και ευχαριστούμε για το ταξιδιωτικό!!!

Όμορφη και χρήσιμη παρουσίαση, γοητευτικές εικόνες. Χμ, σαν πολύ καιρό έχω να πάω στο Πήλιο...

Η μεταφορά του θέματος στην ενότητα Θεσσαλίας έγινε με απόλυτη επιτυχία!

para poly kalh h foto pou skaei h petra sth 8alassa me fonto to hliovasilema...fantastikh...teleia!!!!