Σίφνος, 02-05.06.2011

18/6/2011, 5:50 pm

Δεν πηγαίνω συχνά στα νησιά μας. Είναι πολύ όμορφα ή και μοναδικά, αλλά δεν μου αρέσει το στριμωξίδι, η κοσμοπλυμμύρα, οι γεμάτες με ξαπλώστρες παραλίες και το παράλογο κόστος στο καθετί. Δεν γουστάρω να πρέπει να δώσω 10 ευρώ για μια θέση στην άμμο ή να αναγκαστώ να πάω στην άκρη σαν παρακατιανός. Κάθε αντίλογος δεκτός. Προφανώς είναι θέμα νησιού ή/και εποχής, προφανώς υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά σε κάθε περίπτωση τα βουνά της Ελλάδας είναι ΠΟΛΥ πιο φιλόξενα, καθότι λιγότερο τουριστικά. Thumbsup

Ευτυχώς, μια πρόσκληση σε βαφτίσια στη Σίφνο μου έδωσε την ευκαιρεία να παρακάμψω τις εμμονές μου. Βέβαια 160 ευρώ για δύο άτομα στο κατάστρωμα και μια μηχανή στο γκαράζ του -αργού- πλοίου είναι κάπως, χμ, πως να το πω,εεε, χμ, άσε δεν το λέω. silent

Αναχώρηση Πέμπτη μεσημεράκι από Πειραιά, ο καιρός ηλιόλουστος και ο κόσμος σχετικά λίγος. Οι σχεδόν 7 ώρες ταξιδιού περνούν ευκολότερα με φωτογραφκό κυνήγι στο κατάστρωμα.

Στάση στο λιμάνι της Κύθνου

Σεβασμός στο περιβάλλον

Έτοιμοι για αποβαση στις Καμάρες, το λιμάνι της Σίφνου

Πριν κατεβούμε μαζί στο νησί να σας εξομολογηθώ ότι είχα ξαναπάει στη Σίφνο το 1992 και πέρασα άσχημα. Δεν έφταιγε το νησί, αλλά το Moto Guzzi μου που αρνήθηκε να πάρει μπροστά στο πλοίο και το έβγαλα σπρώχνοντας(!) καθώς και η αδυναμία εύρεσης δωματίου (που πας ρε Καραμήτρο μέσα στον Δεκαπενταύγουστο χωρίς να έχεις κλείσει δωμάτιο;) με αποτέλεσμα να κοιμηθώ στην παραλία χωρίς σκηνή και με άφθονη άμμο στα μαλλιά μου. Για να δούμε, θα αλλάξει η κατάσταση 19 χρόνια μετά; (19;;;;; Αμάν!!!!)

18/6/2011, 7:03 pm

Στις Καμάρες βρίσκεται ένα εξαιρετικό camping που έχει το απλό όνομα "Μάκης". Λόγω εποχής ήταν όλο δικό μας, για την ακρίβεια το μοιραστήκαμε με άλλες δύο σκηνές κάπου πέρα μακρυά. Πεντακάθαρο, προσεγμένο και με φιλόξενο ιδιοκτήτη μας έκανε πολύ καλή εντύπωση. Βέβαια αν πάτε στα ντουζένια του καλοκαιριού η εικόνα θα είναι χειρότερη αλλά πιστεύω ότι θα παραμένει αξιοπρεπής. Να σημειώσω ότι με το καλημέρα μας έδωσαν χαρτί υγείας και 2 καθισματάκια. Άααααανεση!

Μόλις τακτοποιηθήκαμε ξεικινήσαμε για την Απολλωνία, την πρωτεύουσα του νησιού η οποία απέχει 5 χιλιόμετρα από το λιμάνι και βρίσκεται στην ενδοχώρα, όπως οι περισσότερες πρωτεύουσες νησιών, λόγω της πάλαι ποτέ πειρατείας. Η Απολλωνία, όπως και όλο το νησί, είναι καθαρή, τακτοποιημένη, χωρίς κραυγαλέες πινακίδες και επιγραφές, με λίγα λόγια ένα μέρος "όπως θα έπρεπε να είναι". Ο μικρός περίπατος στα στενά μας άφησε γλυκειά γεύση και την ανάγκη να δούμε το μέρος και με το φως της μέρας.

Το επόμενο πρωί πήγαμε για πρωινό σε ωραίο μαγαζάκι στην άκρη της παραλίας στις Καμάρες.

Σε μικρό λοφάκι βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας

18/6/2011, 8:03 pm

Λίγο πριν την Αγία Μαρίνα και πολύ κοντά στην παραλία υπάρχει το διακριτικό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων. Λιτό και προσεγμένο το εσωτερικό του ναού.

Επιστρέφουμε στο camping, ετοιμαζόμαστε και ξεκινάμε για εξερεύνηση του νότιου μέρους του νησιού.

Πρώτη στάση, πάνω από τον Πλατύ Γυαλό, για να επισκεφτούμε τον Άσπρο Πύργο (μην τον μπλέκετε με τον Λευκό, αυτός είναι αλλού). Πρόκειται για πύργο-παρατηρητήριο της ελληνιστικής εποχής. Το μέγεθός του είναι εντυπωσιακό ακόμα και σήμερα που σε μεγάλο βαθμό είναι ερειπωμένος. Η πινακίδα του υπουργείου πολιτισμού που οδηγεί στον πύργο μας στέλνει μέσα...σε μια αυλή και από εκεί και πέρα ακροβατούμε ανάμεσα σε αγκάθια και βράχους. Πόσο δύσκολο θα ήταν να υπάρχει ένα στοιχειώδες μονοπάτι; Πώς θα φτάσει εκεί ένας ηλικιωμένος επισκέπτης; Τέλος πάντων, η θέα μας ανταμείβει, όπως άλλωστε θα περίμενε κανείς από έναν τέτοιον πύργο.

Ο Πλατύς Γυαλός όπως φαίνεται από τον Πύργο.

Σε πρώτο πλάνο ο ναός της Παναγίας Χρυσοπηγής, στο βάθος η παραλία Φασολού και ο Σταυρός Φάρου όπως φαίνονται από τον Πύργο.

Εσωτερική σκάλα που οδηγούσε στον ανύπαρκτο σήμερα πρώτο όροφο.

Η είσοδος του Πύργου, σήμερα κατάφρακτη από θάμνους

Εξαιρετικά πελεκημένες πέτρες δεξιά και αριστερά της εισόδου. Εκεί έμπαινε η μπάρα που ασφάλιζε την πόρτα.

Αρχιτεκτονικά μέλη άγνωστης χρήσης πεταμένα εδώ και εκεί...

Λίγο μετά από εμάς ήρθε ένα ζευγάρι Γερμανών, γύρω στα 55, με σανδαλάκι. Τους χαρήκαμε γιατί δεν μάσησαν πουθενά, ανέβηκαν άνετα και ωραία ενημερώνοντάς μας για την ύπαρξη και άλλου Πύργου, του Μαύρου! (Η Σίφνος, όπως έμαθα αργότερα,έχει γύρω στους 55 Πύργους(!), βέβαια οι περισσότεροι είναι σε πολύ κακή κατάσταση).

Επόμενη στάση στη Μονή με το όμορφο όνομα Παναγιά στο Βουνό. Απέχει λιγότερο από 3 χιλιόμετρα από τον Πύργο. Ακόμα ένα σημείο υπέροχης θέας. Το μοναστήρι κτισμένο το 1813 είναι περιτοιχισμένο, σε εξαιρετική κατάσταση και με πολλά κελιά. Σε ένα από αυτά φιλοξενήθηκε μερικές μέρες το 1915 ο Νίκος Καζαντζάκης. Το καθολικό της μονής είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου.

Στέρνα στην είσοδο της μονής

Θέα στις απέναντι πλαγιές και τις πεζούλες τους. Κάτω αριστερά το εκκλησάκι είναι αφιερωμένο στο Χριστό.

Στον παρακάτω χάρτη με μπλε είναι σημειωμένο το λιμάνι και το camping, με κόκκινο ο Λευκός Πύργος και με κίτρινο η Μονή.

18/6/2011, 8:40 pm

Το εξωτερικό της Μονής και η Έλλη.

Στη συνέχεια κατηφορίσαμε προς τον Φάρο, μικρό παραλιακό οικισμό,αρκετά γραφικό. Ο δρόμος πάει παράλληλα με μια ρεματιά η οποία λόγω εποχής είναι γεμάτη χρώματα.

Δεν ξέρω για σας, αλλά προσωπικά έχω συνδυάσει τα νησιά του Αιγαίου με κίτρινα και καφέ χρώματα. Αυτό είναι αλήθεια μόνο το καλοκαίρι (οπότε και πάμε συνήθως) αλλά την άνοιξη το πράσινο κυριαρχεί, έστω και αν πρόκειται κυρίως για θάμνους. Ειδικά μετά τον φετεινό γενναιόδωρο σε βροχές χειμώνα στο νησί κυριαρχούσε το πράσινο. Η Σίφνος είναι γνωστή για την αγγειοπλαστική της. Αυτό, όμως, είχε ένα περιβαλλοντικό θύμα. Τα άλλοτε κραταιά δάση κέδρου, γίνανε σιγά σιγά...κάρβουνα στους φούρνους των αγγειοπλαστών. Τις τελευταίες δεκαετίες, με τη μείωση των αγγειοπλαστών, τα δάση ανακάμπτουν σε αρκετά μέρη του νησιού.

Κοντά στην παραλία του Φάρου υπάρχει η παραλία Βλυχός (από την οποία φεύγει μονοπάτι για την παραλία Αποκοφτό και την Παναγιά Χρυσοπηγή, 15 λεπτά δρόμος, θα το δούμε αργότερα) και η παραλία Φασολού. Στα 200 μέτρα υπάρχει αυτό το εκκλησάκι (Σταυρός) και ο μικρός φάρος:

Η Παναγία Χρυσοπηγή από άλλη γωνία

Παλιές εγκαταστάσεις μεταφοράς μεταλλευμάτων και στην κορυφή ο Άγιος Ιωάννης.

Το σχέδιο περιλαμβάνει για τη συνέχεια επίσκεψη στον οικισμό Βαθύ στα δυτικά του νησιού. Επιστρέφουμε στην Απολλωνία και από εκεί κατευθυνόμαστε προς στο Βαθύ. Πάνω στο δρόμο υπάρχουν τα υπολείμματα του Πύργου στη θέση Καδέ.

Λίγο μετά στρίβουμε δεξιά για να επισκεφτούμε την μυκηναϊκή ακρόπολη στον Άγιο Ανδρέα. Δυστυχώς ο αρχαιολογικός χώρος είχε κλείσει λίγο πριν και χάσαμε την ευκαιρεία να επισκεφτούμε το ενδιαφέρον μουσείο. Την επόμενη φορά, λοιπόν. Λίγο πιο κάτω μια οχιά στάθηκε περισσότερο άτυχη από εμάς. Κάποιο όχημα την είχε πατήσει.

19/6/2011, 4:40 pm

Περίπου 500 μέτρα πριν την ακρόπολη υπάρχει ένας χωματόδρομος που φεύγει αριστερά. Πρόκειται για μια πολύ όμορφη διαδρομή 3 περίπου χιλιομέτρων που ανεβαίνει σταδιακά στις παρυφές του Προφήτη Ηλία και καταλήγει σε αδιέξοδο. Από εκεί όποιος έχει όρεξη και χρόνο μπορεί να ανέβει στην ομώνυμη κορυφή των 682 μέτρων που είναι και το ψηλότερο σημείο του νησιού. Δεξιά του δρόμου διακρίνεται το μονοπάτι (στράτα) που ακολουθούσαν οι κάτοικοι πριν την έλευση των τροχοφόρων.

Μέσα σε μια θάλασσα από κέδρους κρύβεται το εκκλησάκι του Αγίου Ευσταθίου, πολύ καλό σημείο για ξεκούραση και κολατσιό.

Λίγο πιο πέρα υπάρχει το πανέμορφο καθολικό της Μονής Ταξιάρχη της Σκάφης, περικυκλωμένο από τα ερείπια των υπόλοιπων βοηθητικών κτηρίων που κάποτε έσφιζαν από ζωή.

Η όλη περιοχή, που ευτυχώς υπάγεται στη NATURA 2000, σφίζει από ζωή. Είδαμε ορτύκια, γεράκια και ακούσαμε πάμπολλα κελαϊδίσματα. Να σημειώσω ότι η Σίφνος έχει ένα πλούσιο δίκτυο από καλοσυντηρημένα μονοπάτια συνολικού μήκους πάνω από 80km(!) πολλά από τα οποία ξετυλίγονται ακριβώς σε αυτή την περιοχή. Σίγουρα κάποιο Πάσχα θα ξαναπάμε μόνο και μόνο για να περπατήσουμε μερικές διαδρομές.

Επιστρέφουμε στον κύριο δρόμο προς Βαθύ και μετά από 3-4 χιλιόμετρα φτάνουμε στον οικισμό που αναπαύεται στο βάθος ενός φιλόξενου κόλπου. Πολύ θετική εντύπωση το γεγονός της καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας τροχοφόρων στην παραλία. Πάνω στην παραλία υπάρχει μια σειρά από απλά και καλόγουστα ταβερνάκια και γενικώς ο τουρισμός δεν έχει ισοπεδώσει την περιοχή.

Ο ναός των Ταξιαρχών δεσπόζει στο Βαθύ.

Πρωτότυπος φούρνος. Δεν είναι κτιστός αλλά κεραμεικός.

Το βράδυ πλησιάζει και σιγά σιγά επιστρέφουμε. Το χαμήλωμα του Ήλιου δίνει εξαιρετικό φως.

Στα Εξάμπελα ακολουθούμε τις πινακίδες για το Μαύρο Πύργο. Μέσα από δαιδαλώδη στενά, καθορισμένα από πετρόκτιστες μάντρες, οδηγούμαστε μετά από 5 λεπτά μπροστά του. Σαφώς μικρότερος από τον Άσπρο Πύργο αλλά με πολύ καλή λιθοδομή. Διακρίνεται και σε αυτόν σκάλα που ανέβαινε στον ανύπαρκτο πια πρώτο όροφο. Η είσοδός του είναι πολύ κοντή και υποθέτω ότι μάλλον έχει μπαζωθεί, εκτός αν έμεναν εκεί η Χιονάτη και οι 7 νάνοι.

19/6/2011, 4:58 pm

Η επόμενη μέρα είναι μέρα γιορτής, βλέπε βαφτίσια. Η τελετή έγινε στην Παναγιά τη Χρυσοπηγή, την γνωστότερη εκκλησία της Σίφνου και όχι άδικα. Πολιούχος του νησιού (ή νησιούχος;!), χτισμένη το 1650 πάνω σε ένα νησάκι το οποίο επικοινωνεί με πέτρινη γέφυρα με την ξηρά ξεχωρίζει από όποια μεριά και αν τη δεις. Εδώ έζησε και έγραψε ο σπουδαίος σίφνιος λυρικός ποιητής Αριστομένης Προβελέγγιος (1851-1936).

Λεπτοδουλεμένο γλυπτό στο υπέρθυρο του ναού.

Στην άκρη του βράχου που φιλοξενεί το ναό, υπάρχει πρόσφατα τοποθετημένο αυτό το παλαιοχριστιανικό βαφτιστήριο.

19/6/2011, 7:39 pm

Φυσικέ, όπως πάντα το ταξιδιωτικό σου είναι απολαυστικό, όπως είναι και η Σίφνος. Είχα γυρίσει και εγώ αρκετά, χωρίς να κρατήσω τόσες φωτογραφίες.

Ο φυσικός wrote: Ο ναός των Ταξιαρχών δεσπόζει στο Βαθύ.

Δεσπόζει επίσης και το ταβερνάκι δίπλα στο ναό, όπου στο τέλος με πήραν με φορείο. Ήταν αδύνατο να καβαλήσω μηχανή, μου κοβόταν η ανάσα.

Ο φυσικός wrote: Η τελετή έγινε στην Παναγιά τη Χρυσοπηγή, την γνωστότερη εκκλησία της Σίφνου και όχι άδικα.

Πανέμορφος ναός. Ειδικά αυτά τα σκαλάκια πάνω στους βράχους!
Φοβερό επίσης που όπως ο ναός μπαίνει μέσα στη θάλασσα, από τη μία πλευρά του ναού είχε παραλία με άμμο και από την άλλη είχε βράχυα.

19/6/2011, 10:18 pm

Ο φυσικός wrote: Εδώ έζησε και έγραψε ο σπουδαίος σίφνιος λυρικός ποιητής Αριστομένης Προβελέγγιος (1851-1936).

Πω πω τι μαθαίνει κανείς... δεν το ήξερα ότι το γνωστό γνωμικό που λέγαμε πιτσιρικάδες " Σε γ..ώ και μένεις έγγυος, Αριστομένης Προβελέγγιος" το έλεγε Σιφνιός Very Happy

Αλλη οπτική γωνία, σαφώς πιο όμορφη και ενδιαφέρουσα από αυτή που πρόλαβα να δω εγώ αρχές του '90 πριν την κάνω τρέχοντας (εντάξει δεν κυριολεκτώ) για την Μήλο. Μπράβο Τακη για τις φωτογραφίες Thumbsup

19/6/2011, 11:29 pm

Ευχαριστώ παίδες. Roberto και εμείς στο ίδιο ταβερνάκι φάγαμε. Εξαιρετικό. Χάρη θυμάμαι και άλλα σχετικά ρητά αλλά έχω ένα επίπεδο εγώ!

Συνέχεια του ταξιδιωτικού.
Μετά τα βαφτίσια ακολούθησε γλέντι σε παρακείμενο ταβερνάκι στην παραλία Αποκοφτό. Μετά το καταπέτασμα ακολούθησα μαζί με την Έλλη το μονοπάτι για το οποίο σας προειδοποίησα νωρίτερα και το οποίο καταλήγει στην γειτονική παραλία του Βλυχού αφού πρώτα περάσει από τα απομεινάρια των εγκαταστάσεων μεταφοράς μεταλλευμάτων.

Πάντα μου αρέσει να περπατώ ανάμεσα σε τέτοια χαλάσματα και να προσπαθώ να συνθέσω με τη φαντασία πως ήταν η ζωή των ανθρώπων που ενδεχομένως πέρασαν όλη τη ζωή τους δουλεύοντας εκεί. Δυστυχώς δεν ξέρω ούτε τι είδους μεταλλεύματα μεταφερόντουσαν για φόρτωση στα πλοία, ούτε πότε δούλευε η συγκεκριμένη γραμμή. Υποθέτω κάπου στα τέλη 19ου με αρχές 20ου αιώνα.

Κατά τις 7 το απόγευμα αναχωρούμε και πριν επιστρέψουμε στις Καμάρες επισκεπτόμαστε ένα σκυλάκι που είχαμε βρει την προηγούμενη μέρα να είναι δεμένο στη μέση του πουθενά, χωρίς νερό και φαγητό. Αυτή τη φορά είχε φαγητό (άρα "ανήκει" σε κάποιον) αλλά πάλι το δοχείο του νερού ήταν άδειο.

Του βάλαμε νερό που είχαμε φροντίσει να φέρουμε, του αφήσαμε και φαγητό από το τσιμπούσι και ξαφνικά νάσου ένα παλλικάρι με παπάκι να έρχεται και να μας κοιτά ερευνητικά. Τον ρωτάμε αν το σκυλί είναι δικό του, μας λέει ότι είναι του πατέρα του. Ρωτάμε πως το λένε (το σκυλί, όχι τον πατέρα του!) και...δεν ήξερε!!! Shoot

Μόλις έφυγε σκεφτήκαμε πολύ σοβαρά αν θα έπρεπε να το λύσουμε και να το ελευθερώσουμε, αλλά καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι μάλλον θα έμενε στο ίδιο μέρος και θα κάναμε μια τρύπα στο νερό (μα...δεν είχε νερό). Αφήσαμε ένα σημείωμα στον ιδιοκτήτη με ευγενικές αλλά σαφείς προτροπές για περισσότερη φροντίδα και φύγαμε. Ελπίζω να είναι καλά. Κυκλοφορεί πολλή λαλακεία στο σύμπαν.

Με το που φτάσαμε στο camping ξεκινήσαμε να πάμε ποδαράτοι στον παλιό και εκτός λειτουργίας φάρο που βρίσκεται ψηλά στην είσοδο του λιμανιού.

Πρώτα περάσαμε δίπλα από αυτό το βιομηχανικής μεν άγνωστης δε χρήσης κτήριο

Χρειαστήκαμε ένα εικοσάλεπτο για να φτάσουμε. Το μονοπάτι στο πρώτο μισό του είναι αδιόρατο και αυτοσχεδιάσαμε. Η θέα, όμως, αποζημιώνει και με το παραπάνω ειδικά την ώρα της δύσης.

Το κτίριο του φάρου χτισμένο το 1892 είναι ετοιμόρροπο, η στέγη έχει ήδη πέσει και σειρά έχουν πάρει οι τοίχοι. Κρίμα.

Η θάλασσα όπως φαίνεται από το παράθυρο που με τη σειρά του φαίνεται από την πεσμένη στέγη.

Η συνέχεια για το βράδυ περιλάμβανε επίσκεψη στον υπέροχο οικισμό του Κάστρου. Αλλά για αυτά θα περιμένετε μέχρι αύριο!

19/6/2011, 11:43 pm

περιμενουμε ,περιμενουμε

20/6/2011, 11:11 am

Φυσικός= Ο Άρχοντας των Ταξιδιωτικών!!!

20/6/2011, 3:30 pm

Το Κάστρο απέχει 3 χιλιόμετρα από την Απολλωνία και είναι κτισμένο πάνω σε (τι άλλο;) έναν λόφο με απόκρημνες τις περισσότερες πλευρές του. Η αρχιτεκτονική είναι τυπική παρόμοιων αμυντικών οικισμών, φτιαγμένων στα χρόνια της πειρατείας. Τα εξωτερικά σπίτια του χωριού σχηματίζουν ένα συνεχές τείχος που προστατεύει το σύνολο. Η είσοδος γίνεται από λίγες πύλες και εσωτερικά υπάρχει ένα δαιδαλώδες πλέγμα από σοκάκια και στοές που δυσκολεύουν πολύ τον προσανατολισμό του εχθρού ακόμα και αν καταφέρει να εισέλθει από κάπου. Δυστυχώς προλάβαμε να πάμε μόνο εκείνο το βράδυ και δεν το είδαμε με το φως της μέρας αλλά και έτσι μας εντυπωσίασε.

...και ξαφνικά βλέπεις δύο ρωμαϊκές σαρκοφάγους στις άκρες στα σοκάκια. Σαν να είναι το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο.

Δείγμα καμαροσκέπαστης διόδου

Στην πλευρά του οικισμού που βλέπει προς τη θάλασσα υπάρχει ειδικά διαμορφωμένη διαδρομή έξω ακριβώς από τα τείχη που -πρέπει να- έχει εκπληκτική θέα. Επίσης, μην παραλείψετε μια επίσκεψη στο απλό, όμορφο και ξεχωριστό μπαράκι με έντονη κουβανέζικη "μυρωδιά" (χωρίς να είναι παράταιρο) του οποίου το όνομα...μου διαφεύγει!

Αντιγράφω από το http://e-sifnos.com

Το τοπωνύμιο Κάστρο σημαίνει φρούριο. Στα ανατολικά του νησιού, πάνω σ’ έναν απότομο βράχο με εξαιρετική πανοραμική θέα προς το πέλαγος, είναι χτισμένο το ιστορικό χωριό Κάστρο, που αποτελεί την πιο γραφική περιοχή της Σίφνου. Η ζωή εκεί συνεχίζεται αυτόνομα από τους προϊστορικούς χρόνους, σε πείσμα των αιώνων που περνούν, διατηρώντας πάντα κάτι από την παλιά αίγλη και αρχοντιά της.

Στο Κάστρο οδηγεί ένας κατηφορικός αμαξιτός δρόμος 3,5 χιλιομέτρων, που ξεκινά από την Απολλωνία και κόβει την ανάσα, όταν σε μια απότομη στροφή αποκαλύπτεται στα μάτια του επισκέπτη ο οικισμός. Η οικιστική εγκατάσταση στο χώρο μαρτυρείται από τους προϊστορικούς χρόνους σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών. Ο σημερινός οικισμός που είναι χτισμένος πάνω στην αρχαία πρωτεύουσα της Σίφνου, διατηρεί ακόμα και σήμερα τα χαρακτηριστικά του βενετσιάνικου οχυρού που χτίστηκε από τη δυναστεία του Ντα Κορόνια γύρω στο 1635.

Το Κάστρο αποτελεί μέχρι σήμερα έναν από τους σημαντικότερους οικισμούς μεσαιωνικής πολεοδομικής δομής. Για λόγους ασφάλειας, κύριο γνώρισμα του οικισμού είναι η στενότητα, η έλλειψη κοινόχρηστων χώρων, οι λίγες μικρές αυλές, οι στενοί δρόμοι με τις ελάχιστες άμορφες διαπλατύνσεις και η μοναδική πλατεία που ανοίγεται μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Ο επισκέπτης μπαίνει και σήμερα στο Κάστρο από τις παλιές εισόδους - στοές, τις "λόζιες", τις οποίες άλλοτε ασφάλιζαν και προστάτευαν τον οικισμό σαν πολεμικοί πύργοι. Στην εσωτερική διαρρύθμιση του οικισμού υπάρχει αρκετά ελεύθερος σχεδιασμός και πολλοί δρόμοι περνούν πάνω από τα δώματα των κατοικιών. Η διάταξη των επιπέδων των δρόμων είναι τέτοια, ώστε πολλές φορές η δίοδος εξασφαλίζεται με μικρές γέφυρες. Τα σπίτια του Κάστρου διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, τα στενομέτωπα μονόσπιτα και τ’αρχοντόσπιτα. Τα στενομέτωπα μονόσπιτα κυρίως του εξωτερικού δακτυλίου, είναι κτισμένα κολλητά το ένα δίπλα στο άλλο και σχηματίζουν το εξωτερικό τμήμα του οικισμού.

Το Κάστρο ήταν πρωτεύουσα της Σίφνου κατά την αρχαία, τη μεσαιωνική και τη νεότερη περίοδο έως το 1836. Στα νότια του λόφου του Κάστρου βρίσκεται η Σεράλια, το αρχαίο λιμάνι της Σίφνου, όπου λειτουργούν εστιατόρια με μοναδικές λιχουδιές.

Η περιπλάνηση στα στενά σοκάκια του Κάστρου προσφέρει στιγμές μοναδικής απόλαυσης! Θα έλεγε κανείς πως σε τούτο εδώ το μέρος ο χρόνος έχει σταματήσει, ενώ η ατμόσφαιρα. Το εκκλησάκι Εφτά Μάρτυρες στο Κάστρο Σίφνου αιχμαλωτίζει τον επισκέπτη μεταδίδοντας κάτι από την αίγλη μιας άλλης εποχής. Τα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια με τα χαμηλά πεζούλια, οι σκοτεινές στοές, τα παλιά σπίτια με τα ξύλινα μπαλκόνια, τα οικόσημα στις εισόδους, οι αρχαίοι κίονες που χρησιμοποιήθηκαν ως αρχιτεκτονικά μέλη μεταγενέστερων κτηρίων, οι μαρμάρινες σκαλιστές ρωμαϊκές λάρνακες που συναντά κανείς στα σοκάκια, οι μικρές αυλές των σπιτιών και το γραφικό εκκλησάκι της "Εφταμάρτυρος" σκαρφαλωμένο σ’ ένα βράχο που αναδύεται από τη θάλασσα, συνθέτουν μία μοναδική εμπειρία που πρέπει όλοι να ζήσουν!

Στο Κάστρο λειτουργεί Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο περιλαμβάνει θαυμάσιες συλλογές αρχαϊκών και ελληνιστικών γλυπτών.

20/6/2011, 4:45 pm

Τέταρτη και τελευταία μέρα στο νησί και ένα πλοίο να μας περιμένει στις 4 το απόγευμα. Ξύπνημα σχετικά νωρίς και φεύγουμε για το βόρειο μέρος του νησιού στο οποίο δεν έχουμε πατήσει καθόλου. Ο συνήθης τρόπος για να πάει κανείς στο βόρειο μέρος είναι να πάει προς Απολλωνία (εκτός από πρωτεύουσα είναι και κεντρικός κόμβος προς κάθε κατεύθυνση). Πρόσφατα, όμως, ασφαλτοστρώθηκε μια υπέροχη διαδρομή που φεύγει από τη βόρεια πλευρά των Καμαρών και ανεβαίνει φιδογυρίζοντας προς το εκκλησάκι του Άγιου Συμεών στα 600 περίπου μέτρα. Η θέα κόβει την ανάσα. Φαντάζομαι ότι μόνο από τον Προφήτη Ηλία τον Αψηλό που δεσπόζει στην ψηλότερη κορυφή του νησιού θα υπάρχει καλύτερη. Βλέπουμε Σέριφο και Αντίπαρο, ατελείωτη θάλασσα και το μεγαλύτερο τμήμα της Σίφνου.

Οι Καμάρες από ψηλά

Υπόδειγμα σοβαρότητας.

Αφού χορτάσουμε όσο γίνεται (ελάχιστα δηλαδή) τη θέα αρχίζουμε να κατηφορίζουμε την άλλη μεριά του βουνού. Σύντομα διασχίζουμε το Τρουλάκι, ένα μικρότατο χωριουδάκι στην άκρη ενός οροπεδίου, συναντούμε το δρόμο που έρχεται από Απολλωνία και κατευθυνόμαστε προν τη Χερρόνησο, το βορειότατο χωριό της Σίφνου.

Η Χερρόνησος αναπαύεται στο μυχό ενός κόλπου που θυμίζει φιορδ.

Κι όμως δεν είναι λίμνη

Διασχίσαμε τα τελευταία 200 μέτρα που είναι χώμα και αράξαμε στο ένα από τα δύο ταβερνάκια που βρίσκονται πλαί στη θάλασσα και αφήσαμε την ηρεμία του μέρους να μας γεμίσει. Δεν ξέρω τι γίνεται εκεί στην εποχή του θερινού χαμού αλλά στις αρχές Ιούνη η Χερρόνησος μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν έχει πανέμορφα σπίτια ή κάτι τέτοιο αλλά θυμίζει -όσο λίγα μέρη- τα ψαροχώρια όπως ήταν κάποτε.

Λίγο μετά τη Χερρόνησο βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, μόνο του στο πιο βόρειο σημείο του νησιού, ίσως να το φυλάει από τους ανέμους.

20/6/2011, 5:15 pm

Ο Άγιος Γεώργιος και πάλι

Έξω από τη Χερρόνησο υπάρχει μια παιδική χαρά. Υπήρχε, σωστότερα. Τώρα υπάρχει μια παιδική λύπη. Ίσως φταίει το αλάτι από τη γειτονική θάλασσα που κατατρώει τα σίδερα, ίσως είναι ακόμα ένα δείγμα εγκατάλειψης έργου που εγκαινιάζεται πανηγυρικά και δεν συντηρείται ποτέ. Θα με πείτε χαζό, αλλά τα λυπήθηκα τα καημένα τα παιχνίδια.

Ατελείωτες εξέδρες...

Στο μέσο της διαδρομής Χερρόνησος - Τρουλάκι φεύγει δεξιά χωματόδρομος ο οποίος ύστερα από 2 χιλιόμετρα μας βγάζει στην υπέροχη παραλία Βουρλίδια (μόνο που η σκιά είναι άγνωστη λέξη). Είδαμε μια παρέα να μαζεύει οργανωμένα τα σκουπίδια της παραλίας μέσα σε σακούλες. Εξαιρετική κίνηση, μπράβο τους.

20/6/2011, 5:47 pm

Επιστροφή προς Αρτεμώνα και από εκεί με λίγο ψάξιμο ακολουθούμε μικρό χωματόδρομο προς την Παναγία Πουλάτη. Εναλλακτικά και σίγουρα πιο όμορφα μπορείτε να πάρετε μονοπάτι από το Κάστρο, περίπου μισή ώρα. Το μέρος και ο ναός δεν παίζονται. Τα λόγια είναι περιττά...

Επειδή, ίσως, τα λόγια δεν είναι και τόσο περιττά αντιγράφω από http://diavatis.ics.forth.gr:8081/diavatis_site/Display?xsl=Analytical&xml=SE_sifnos_20060111_131956167.xml

Η μαρμάρινη πλάκα στο υπέρθυρο γράφει ότι ο ναός χτίστηκε το 1811 και ανακαινίστηκε το 1875. Κτήτορες ήταν οι αδελφοί Βάλλη, Σιφνιοί της Κωνσταντινούπολης, ο οικογενειακός τάφος των οποίων υπάρχει στο προαύλιο.
Το στενό μονοπάτι από το Κάστρο που οδηγεί στην εκκλησία, περνάει δίπλα από μερικά όμορφα παλιά σπίτια, σε ένα από τα οποία παραθέριζε και έγραφε ο ποιητής Ιωάννης Γρυπάρης. «Σκαραβαίοι και τερρακότες» είναι η μοναδική του ποιητική συλλογή, που εξακολουθεί να ενθουσιάζει μέχρι σήμερα. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους μεταφραστές αρχαίων συγγραφέων. Γεννήθηκε στη Σίφνο, σπούδασε φιλόλογος στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα και διορίστηκε σχολάρχης στη Σίφνο και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Από το 1930 μέχρι το 1935 διετέλεσε διευθυντής του νεοσύστατου Εθνικού Θεάτρου. Πέθανε στην Καλλιθέα, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, από την πείνα.

Σε πολύ μικρή απόσταση από το ναό και όπως κατευθυνόμαστε προς το Κάστρο, θα συναντήσουμε μικρό ναό αφιερωμένο στο Χριστό. Δίπλα του υπάρχει πηγή με μικρή ροή.

Λίγο πριν θα δούμε ταμπέλα προς παραλία. Το κατηφορικό μονοπάτι μας βγάζει σε μια βραχώδη μικρή παραλία με όμορφα χρώματα και μικρό ρέμα να σκάει στο κύμα.

Ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε. Περνάμε από Απολλωνία και κατεβαίνουμε προς Καμάρες. Στην απέναντι πλευρά του ρέματος διακρίνουμε τα ερείπια ενός ακόμη πύργου. Δεν τον έχει ο χάρτης μας (ο εξαιρετικός κατά τα άλλα χάρτης από τη σειρά ΣΚΑΪ ΧΑΡΤΕΣ 1:20000). Θυμίζει πολύ το Μαύρο Πύργο, τόσο στα υλικά όσο και στο σχήμα της εισόδου. Προφανώς, επιτηρούσε το πέρασμα από τις Καμάρες προς την ενδοχώρα.

20/6/2011, 6:12 pm

Πριν φορτώσουμε σκηνές και συμπράγκαλα στη μηχανή κάνουμε μια τελευταία στάση σε ένα παλιό νταμάρι όπου έχω εντοπίσει από την πρώτη μέρα το κουφάρι ενός αρχοντικού παλιού ταξί. Φαντάζεστε πόσα χιλιόμετρα έκανε, πόσο κόσμο κουβάλησε προς και από το λιμάνι και πόσο βοήθησε τον οδηγό του πριν καταλήξει εκεί;

Μας άρεσε η Σίφνος; Κολυμπάνε τα ψάρια; Τρώνε οι μαϊμούδες μπανάνες; Βρέχει όπου πάει ο Vvag;

Μας άρεσε πολύ. Με την επιφύλαξη (άντε πάλι) της χαμηλής κίνησης του Ιουνίου, είδαμε παντού ενδείξεις πολιτισμού, όχι ψευτοκουλτούρας αλλά ουσιαστικού πολιτισμού που πηγάζει από παιδεία και αγάπη για τον τόπο. Ίσως δεν έχει την κοσμική ζωή της Μυκόνου και τα ξέφρενα γλέντια της Ίου και της Πάρου, ίσως υστερεί σε σχέση με τις παραλίες της Μήλου αλλά όλα αυτά δεν μπαίνουν στη ζυγαριά μου. Αν δεν μπαίνουν και στη δική σας ζυγαριά αξίζει να τη βάλετε στα σχέδιά σας.

Τι δεν είδαμε;

Καταρχάς τη μυκηναϊκή ακρόπολη και το μουσείο της. Στη συνέχεια το Κάστρο με το φως της μέρας καθώς και την παραλία Σεράλια που είναι ακριβώς από κάτω. Δεν είχαμε χρόνο να περπατήσουμε στον Αρτεμώνα με τα υπέροχα νεοκλασσικά σπίτια. Δεν επισκεφτήκαμε την άλλη, λιγότερη γνωστή μυκηναϊκή οχύρωση στον Άγιο Νικήτα στα βόρεια. Τέλος, δεν περπατήσαμε τα καλύτερα μονοπάτια, εκείνα που διασχίζουν την άγρια ανατολική περιοχή. Χμ.....θέλαμε άλλες 2-3 μέρες. Think

20/6/2011, 8:11 pm

(νταξ το 3ο στάδιο δεν το έκανα καλά αλλά κατά τα άλλα το ταξιδιωτικό ήταν εμπειρία)

20/6/2011, 9:30 pm

Πολύ ωραία η Σίφνος.Αξίζει να την επισκεφτείς.
Κρίμα για τα τόσα αρχαία κτίσματα που αντί να τα αξιοποιήσουμε τα αφήνουμε να ρημάζουν.

20/6/2011, 11:42 pm

Πανέμορφα !!! Γαλάζιο ,γαλάζιο άντε και σμαραγδί !!! Υπέροχα τοπία που σε γαληνεύουν . Μπράβο Τάκη για τις φωτό , έντονα χρώματα και όμορφα τοπία πλήν της παιδικής χαράς ? που μου έφερε μια μελαγχολία !

21/6/2011, 12:38 pm

21/6/2011, 1:24 pm

Τάκη ξέρεις να ταξιδεύεις!
Και μαζί σου "ταξιδεύουμε και εμείς!!!
Χαίρομαι που σε έχω γνωρίσει και ας έχεις γρανάζι!!!
Respect

21/6/2011, 5:05 pm

Δεν υπάρχουν λόγια.... φοβερές φωτογραφίες και περιγραφή Worthy

21/6/2011, 5:47 pm

Μπραβο φιλε Τακη για το ταξιδακι και την περιγραφη σου.

Clapping2

Μια απορια ομως. Πηγατε σχεδον μια βδομαδα στην Σιφνο και ενα μπανακι στην θαλασσα δεν κανατε?

Η δεν το ανεφερες?

21/6/2011, 9:00 pm

ααχχχ... δροσιστήκαμε...

21/6/2011, 9:12 pm

Τάκη R E S P E C T!!!!!!!

24/6/2011, 2:13 am

παιδιά σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, μακάρι τα ταξιδιωτικά του φόρουμ να δίνουν κάποια βοήθεια στα ταξίδια όλων μας.

vagelis78 wrote:
Μια απορια ομως. Πηγατε σχεδον μια βδομαδα στην Σιφνο και ενα μπανακι στην θαλασσα δεν κανατε?

Βαγγέλη δεν κάναμε μπάνιο. Στην πραγματικότητα είχαμε μόνο μια μέρα ολόδική μας. Φτάσαμε βράδυ Πέμπτης, φύγαμε μεσημέρι Κυριακής και το Σάββατο ήμαστε στα βαφτίσια μέχρι τις 6 το απόγευμα. Είδαμε πολλά μόνο επειδή αφιερώσαμε όλον τον υπόλοιπο χρόνο μας στη γύρα. Χάνω ευχαρίστως το μπάνιο μου αν είναι να γνωρίσω ένα νησί. Smile

24/6/2011, 10:03 am

Ο φυσικός wrote:παιδιά σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, μακάρι τα ταξιδιωτικά του φόρουμ να δίνουν κάποια βοήθεια στα ταξίδια όλων μας.

vagelis78 wrote:
Μια απορια ομως. Πηγατε σχεδον μια βδομαδα στην Σιφνο και ενα μπανακι στην θαλασσα δεν κανατε?

Βαγγέλη δεν κάναμε μπάνιο. Στην πραγματικότητα είχαμε μόνο μια μέρα ολόδική μας. Φτάσαμε βράδυ Πέμπτης, φύγαμε μεσημέρι Κυριακής και το Σάββατο ήμαστε στα βαφτίσια μέχρι τις 6 το απόγευμα. Είδαμε πολλά μόνο επειδή αφιερώσαμε όλον τον υπόλοιπο χρόνο μας στη γύρα. Χάνω ευχαρίστως το μπάνιο μου αν είναι να γνωρίσω ένα νησί.

Πες ότι είσαι κρυουλιάρης και αν δεν έχει 40 βαθμούς δεν βρέχεις τα ποδαράκια σου... Razz

24/6/2011, 10:30 am

Eίμαι κρυουλιάρης και αν δεν έχει 40 βαθμούς δεν βρέχω τα ποδαράκια μου

24/6/2011, 10:32 am

Έτσι μπράβο! Πάρε τώρα μία cheers

ζεστή... θα την παγώσεις μόνος σου... silent

24/6/2011, 10:44 am

Θα την αφήσω ζεστή για να βουτώ μέσα τα πόδια μου.

Σίφνος, 02-05.06.2011

Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011

Re: Σίφνος, 02-05.06.2011