Μετά την αγορά............

Τα συγκρίναμε, τα αποφασίσαμε, τα πήραμε, τα φορέσαμε, τα ζυγοσταθμίσαμε, τελειώσαμε........ Άντε και καλές βόλτες...........

Αμ, δε.....

Η προσοχή που πρέπει να δείχνουμε στο πιό σημαντικό ίσως κομμάτι της μηχανής μας δέν τελειώνει ποτέ. Απο τη στιγμή που τα πάντα, απο επιδόσεις μέχρι άνεση και απο φρενάρισμα μέχρι πλάγιασμα περνάνε μέσα απο μερικά τετραγωνικά εκατοστά ελαστικού, ο έλεγχος και η φροντίδα πρέπει να τελειώνουν τη στιγμή που τα πετάμε για να βάλουμε άλλα.

Οι πρώτες μέρες και χιλιόμετρα είναι καθοριστικά και για την υπόλοιπη ζωή του ελαστικού αλλά και για την δική μας ασφάλεια. Τί εννοώ θα το δείτε (κυριολεκτικά) παρακάτω.

Τα λάστιχα όταν τα φοράμε έχουν επάνω τους ένα φίλμ γυαλάδας και σκόνης, πράγμα που τα κάνει να γλυστράνε. Επίσης χρειάζονται και ένα στωσιματάκι, όχι τίποτα το ιδιαίτερο αλλά μην φύγετε απο το λαστιχάδικο ζωγραφίζωντας 8άρια στην άσφαλτο, ούτε με πλήρες φορτίο για το γύρο της Ελλάδας. Μια καλή βόλτα σε γνωστή κατα προτίμηση και στριφτερή διαδρομή 30-40 χλμ, όπου θα ανεβάζουμε προοδευτικά τον ρυθμό, είναι αρκετή. Καλό θα ήταν πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής να σταματήσουμε για καφέ έτσι ώστε να τα αφήσουμε να κρυώσουν τελείως. Κάνοντας το ίδιο και στη επιστροφή έχουμε συμπληρώσει το βασικό στρώσιμο. Τελειώσαμε λοιπόν; ΟΧΙ!!!

Οι πρώτες βόλτες και ημέρες είναι πολύ σημαντικές και για ένα ακόμη λόγο. Αν υπάρχει κάποιο δομικό, κατασκευαστικό ή άλλο ελάτωμα, πχ κακό μοντάρισμα, τότε θα βγεί στη φόρα. Οι πρώτοι κύκλοι θερμοκρασίας, τα πρώτα ζορίσματα στα λινά, οι πρώτες στρεβλώσεις του σκελετού βγάζουν στην επιφάνεια τυχόν προβλήματα που ξέφυγαν απο τον τεχνικό ή ποιοτικό έλεγχο...... Είναι πολύ σημαντικό στις πρώτες βόλτες, πριν αλλά και μετα την βόλτα να κάνουμε έναν γρήγορο οπτικό έλεγχο και συχνό έλεγχο πιέσεων. Το πόσο σημαντικό ήταν το ήξερα και για αυτό τό κάνω πάντα.

Μία φορά όμως, απέδειξε την χρησιμότητα του.

Ήταν πρίν ένα ακριβώς χρόνο που άλλαξα το πίσω λάστιχο (αλλάζω 2 εμπρός – 3 πίσω) φορώντας και πάλι το Pirelli Scorpion Sync. Από τα λάστιχα αυτά ήμουν πολύ ευχαριστημένος μέχρι που..... δύο - τρείς μέρες μετά και πριν ξεκινήσω, κάνω έναν οπτικό έλεγχο, έτσι από συνήθεια, και τι να δώ: το καινούργιο μου λαστιχάκι, μετά από 250 χλμ (όλα στρωσίματος), έχει ανοίξει, όχι σε ένα, όχι σε δύο αλλά σε τρία σημεία………




Καθαρή περίπτωση εργοστασιακής αστοχίας, και συγκεκριμένα αποκόλληση της γόμας από το λινό.

Ηθικό Δίδαγμα: Συχνός έλεγχος σε ό,τι έχει σχέση με την ασφάλεια μας. Σκεφτείτε να ήταν Αύγουστος και να έφευγα για μια μακρινή και γρήγορη βόλτα…….μπρρρρρρρρρ………

μπράβο μεγάλε,πολύ καλό το άρθρο σου

Τι να πώ ;; ευτυχώς που το κοίταξες !!!!!!!!!!!!
Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος έχει την συνήθια να επαναπαύεται λόγο καινούριου
Όπως είπα και σε προηγούμενο post ‘’ Συνεχίστε έτσι μπας και ξεστραβωθούμε και εμείς οι νεότεροι ‘’ και το λέω αυτό γιατί η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια (προσωπική μου άποψη ΠΑΝΤΑ)

ΜΕ ΚΑΛΙΨΕ Ο easy rider . :thumπροχορα ετσι.

Στα λάστιχα παίδες, δεν είναι να επαναπαύεσαι ούτε στο ότι είναι καινούρια, ούτε στο ότι δεν νιώθεις τίποτα παράξενο.
Είναι δύο πολύ μικρές επιφάνειες που είναι η επαφή μας με την σταθερότητα, πάνω στις οποίες εμπιστευόμαστε ολοκληρωτικά την ζωή μας.

Δεν χωράν λοιπόν τσιγκουνιές εκεί, ούτε αμέλεια. Έλεγχος κάθε βδομάδα της πίεσης, και οπτικός έλεγχος της κατάστασης. Αν δούμε το παραμικρό ύποπτο, ακυρώνουμε και μια βόλτα, δεν χάθηκε ο κόσμος.